İçimizden Çıkan Kötüler
İçimizdeki kirleri tek tek temizlemezsek kirli kalmaya devam ederiz.
Kirli olduğumuz için de insanlar bizlerden uzak durur.
Kokarız çünkü. Kötü kokmak yeter bizlerden uzak durulması için.
Yüzümüz ne kadar temiz olursa olsun.
Sözümüz ne kadar güzel olursa olsun…
Yapıp ettiklerimiz söylediğimiz söz ile aynı minval üzere yürümüyorsa bizden olmaz.
Büyük bir aile tahayyül edelim…
Aile reisinin bile ulaşamayacağı kadar etrafa yayılan bir aile…
Bu ailenin de kimi fertleri ailenin erdemlilik prensibine aykırı davranış sergilemektedir…
İçimizdeki kirlerden kastım biraz da bunlardır.
Bu kirleri temizlemek, bu yükten kurtulmak şarttır.
Birkaç kişinin heva ve hevesi uğruna yaptığı yanlışların bedelini ötedeki tertemiz insan ödemek zorunda değildir.
Ailenin yükselmesi için edilen dualar bu insanların yaptıkları pisliğe takılmamalı…
İyiler bu tür kötülerin yükünü çekmek zorunda değil!
Herkes etrafındaki insanları uyarmak zorunda.
Kötülüğe göz yummak bir başka zulmün de habercisidir!
”Kötülere tahammül edildikçe kötüler de azar kötülük de çoğalır.”
Bu milletin tertemiz vicdanına atılan bir darbedir kötülüğe göz yummak.
İleride telafisi mümkün olmayan sonuçlar doğurur.
Kötülüğe göz yuman insanlara baktığımızda da o insanlarda kötülüğe meyil görürüz açıkçası.
Ben ona göz yumarım o bana göz yumar anlamında!
Bakın etrafınıza, kötülüğe kim alan açtıysa en çok zararı alan açan görmüştür.
Bir de tertemiz olanlar.
Çamuru temizlemek için elini uzatsan elin kirlenir, temiz kalmak mümkün mü?
Herkes toplumdaki çözülmeden muzdarip ama kimse üstüne düşen sorumluluğun farkında değil.
Sanki toplumu çürüten kötülük kendiliğinden oluşmuş gibi…
Bin yaşasın dediğin yılan gün gelir seni sokar…
Mustafa Süs
