Adam dağ yolunu bilmiyor jeep alıyor.
Uzak yola gitmiyor üç oda bir salon büyüklüğünde araba alıyor,
İşle evi arası birkaç km ama oldukça lüks bir araba alıyor.
Telefonu sadece konuşmak için kullanıyor,
Sosyal medyada ölüm haberine ”Allah rahmet eylesin” yazmak için,
Kim nereye gitmiş onu takip etmek, kıskançlığı belli olmasın diye iyi tatiller yazmak için,
Beni niye götürmediniz demek için,
Önüne gelene kısa video göndermek için kullanıyor…
Gidip en pahalı telefona para veriyor.
Altmış yaşını geçmiş bir insanın çok pahalı telefon kullanması neyine yarar? Adam sadece konuşacak. Ama ötekiler öyle mi?
Telefonun her türlü özelliğini kullanan da pahalı telefon alıyor yüzde beşini kullanan da.
Gençlerin illâ pahalı telefonda ısrar etmesi dünya tarihinin en görgüsüz milleti olduğumuzun kanıtı.
Gençler onu birbirinden görerek öğrenmiyor sakın suçu onlara atmayın.
Sen ben pahalı malları mal gibi övdüğümüz için gençler de bizden etkileniyor.
Kaliteli mal almakla pahalı mal almayı ayırt etmemiz gerekiyor.
Düğünlerde harcanan paradan tutun da, gerekli olmadığı halde yapılan sünnet düğünlerine kadar görgüsüzlüğün dibinde dolaşıyoruz. Herkes birbirinin yazlığını konuşuyor, konuşulan halinden memnun. Konuşan yazlığı olana görgüsüz diyor ama kendisi de iç geçiriyor. Odaları kullanılmayan evler, giyilmeyen kıyafetler, dolaplar dolusu ayakkabılar…
Ben kimin eşeğinden kötüyüm diyerek alınan eşyalar,
Kaz uçar da laz uçamaz mı mantığıyla gidilen tatiller…
İsraf ayrı görgüsüzlük apayrı bir şey… Görgüsüzlükten rahatsız değiliz arkadaş, çünkü biz de öyleyiz.
Öyle değilsek bile birimiz pahalı bir eşya alınca küçük dilimizi yutmuş gibi şaşırıp tebrik ediyoruz. Hoş kimimiz de ayıp olur diye tebrik ediyoruz. Ama ediyoruz neticede… Onlar da matah bir şey yapmış gibi göğsünü kabartıyor culluk misali…
Param var ki alıyorum, diyor bir de.
Al kardeşim istediğini al ama bunun görgüsüzlük olduğunu da bil.
Ağzım var ki konuşuyorum diyene de laf etme.
Biz millet olarak gerçekten sonradan görme görgüsüz bir milletiz. Bunu fark etmemiz ve kabul etmemiz çok zor olsa da öyleyiz…
Ne diyordu şair?
Üç insandan uzak dur…
1. Sonradan görme
2. Dinden dönme
3. Dağdan inme…
Dağdan inince kesinlikle uzak durun is kokuyoruz zira… E ataş yaktık!
Mustafa Süs
