İyiliği Yeniden İnşa Et
Önyargı!
Kınama!
Hor görme!
Üstten bakma!
Zorbalık!
Dışlama!
…
Hayatımızdan yaygın olup hiç çıkaramadığımız kelimeleri sıralasak, muhtemelen listenin başı böyle gider, sonu ise nereye varır, bilemiyorum.
Güzel kelimeler sarf edip hayatımızı güzelleştireceğimiz yerde, hayatımızda uyguladığımız kötü ve çıkar odaklı kelimeler ve alışkanlıklar tüm günümüzü mahvedecek, hatta ve hatta çevremizde verdiğimiz psikolojik zarardan nasibini alacak derecede hayatımızda barındırıyoruz.
Amaç nedir?
Kullandığımız kelimeler ne işimize yarayacak?
İyilik çok mu zor?
Ahlak bizden bu kadar mı uzak?
Bu tarz sorular alıp başını giderken farkında mısınız bilmiyorum, ama sorular bile insanın içini karartıyor.
Peki, biz nerede hata yapıyoruz? Diye soracak olursanız, bir birey olarak vereceğim tek cevap: Bizler hata yapmıyoruz, bizler öğrendiklerimizi, bize öğretileni yapıyoruz ve uyguluyoruz. Yani konu burada, bizi büyüten saygıyı, sevgiyi, insanlığı öğreten ebeveynlerimize yöneliyor. Fakat ebeveynler, her ne kadar çocuk yaşlarda ahlakı ve insanlığı çocuklarına empoze etmeye çalışsa da konu yine de toplumda bitiyor. Kişinin kendisinde bitiyor. Burada suçu ebeveynlere yıkmaktansa, kendi öz eleştirimizi yapıp doğruyu arayıp bulmalıyız. İnsan olmak bu kadar zor olmamalı. Teknolojinin bu kadar hızlı ilerlediği bir zamanda doğru bilgiye ulaşmak bu kadar zor olmamalı. Doğru öğrenmek, okumak, araştırmak bu kadar yakınken kendimizden uzaklaştırmak neyin nesi onu da bilemiyorum.
Veya insanın hayatında oluşturacağımız etki, zorbalık, mobbing, önyargı, dışlama gibi tutumları kendimize yakıştırmadığımız takdirde bunları insanlara yaşatmamız ne kadar doğru?
Hem ne demiş Mevlâna Rumi Hazretleri: “Önyargılardan arınmış bir kalple, insan gerçek aşkın ve anlayışın sınırsız okyanuslarına açılır. Gönlü, kendi renkleriyle parlayan bir prizmadır; bu renklerin farkına varabilmek içinse ön yargılardan kurtulmak gerekir. Başkalarını sadece dış görünüşleri veya farklı inançlarıyla değerlendiren gözler, gerçek anlamda görmeyen gözlere benzer. Oysa sevgi, kalbin derinliklerinden yükselen bir ışıktır ve bu ışık, önyargıların perdesini aralayarak bütün insanlığın ortak varlığına ulaşır. Unutmayın ki, kimse kendi önyargılarından öteye geçemezken, hoşgörü ve anlayışla açılan bir kalp, evrensel sevginin enginliğine doğru bir yolculuğa çıkar.”
Nurmelek Çelik
