SECDE
Sana döndüm geldim Sana!
Sevip )beni( Yaratana.
İsim bahşedip canıma
Bir ruh üflemiş Rabbıma.
Kalbimi eğdim-büktüm.
Susturdum secdende.
Bir de baktım
Allah Allah diyor!
Bilincimin üstünde.
Seninle öyle mutmain ki!
Küçük et parçası.
Hayretlerim hayrette.
Yüzümü “kapatıp” masivaya
Sırtımı “çevirip” varlığa
Secdemdeyim
Secdendeyim.
Zelzele olmasın diye
Kalbimin zikrinden.
Yeri sıkı sıkı tutuyorum
Avuç içlerimle.
Secdede küçülür bedenler
İçte kalır mahrem tenler.
Etimle-kemiğimle
Tenimle-bedenimle
Rabbime geldim.
“Ben” ile “benliğim”le.
O, bunu her şeyden çok sever.
Beni herkesten çok O sever.
Beynimi yere vurdum.
Kararım, kararlı kalmak secdende.
Aklımla-alnım, şimdi
Demin bastığım yerde.
İnsan bir/tek Mevla’sı için
yıkılırmış yerlere.
Ayak basılan taşa
Çimene
Toprağa
Betona
Herneyse.
Beni halkettiğin
Toprağa değiyorum.
Özüme dönüyorum şimdi.
Şükürle.
Secdende.
Gülhan Yılmaz
09.2024 Cumartesi
