Suyun berraklığı, taşın sertliği, insanın iyisi ve insanın kötüsü kadar nettir aslında her şey. Ama bazılarımız suya renk katar, taşın yumuşak da olabileceğini ispatlamaya çalışır, insanın iyisine bir yafta, kötüsüne bir iyilik bulmaya çalışır. Görünmeyenlerin arkasında sürekli ömür çürütmektense neden hep net olanın önünde kuyruk oluşturmayız ki? Saf güzellikler kendini bir ortamda belli ederken, kalbi yosun tutmuş insanların enerjisi ortamda herkesi etkiler. Tilkilere haksızlık edilmiş olabilir mi? Tilkiden daha kurnaz insanlar varken bu yaftayı en çok “insanlar” hak ediyor. Kedilere nankör, yılana sinsi, kargaya kindar demek; karşısındakine konduramadığı hareketleri hayvanlara yakıştırmak olabilir mi? Bilemiyorum, ya önceden insanlar alttan alta söylüyordu laflarını, ya da şimdi artık kimse utanmıyor. Herkes her şeyi söyleme cesaretini kendinde bulabiliyor. Bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi tabii ki tartışılır. Zaten şu hayatta tartışamayacağımız tek bir konu bile yok, çünkü her şeyin beyazı varsa illa ki bir siyahı da oluyor kimine göre. Herkes önünde sonunda kalbinin ekmeğini yerken buluyor kendini, en çok buna inanıyorum. Eğer yaşaması gerekeni daha geç yaşıyorsa insan; ekmek sertleşir. Yemesi daha zor olur ama illaki sertleşmiş ekmeğin bitirilmesi gerekir. İnsanların bazen meşakkatli yola sapması gerekir, gerekir ki daha fazla hazırlan istediğin gerçekliğe. Yolun sonu her zaman ışıklı olmaz; bazen karanlıkta yürümeyi öğrenmen gerekir sevgiyle, aşkla. Bazen gözün kapalıyken kendi hayal ettiğin yolda her adımını güvenle atabildiğin, içini hiç tatmadığın bir huzurla dolması gerekir. Yollarına diken olacak insanları tek tek ayıkladığımız zaman hayatımızda; güneş daha bir güzel doğacak, varış saati daha bir kısalacak, hayat daha bir çekilebilir olacak. Aklımızın olgunluğunu belki yaşadığımız tecrübeler değil, yaşayabilecekken yaşayamadığımız hayallerin de olasılığı etkiler. Çiçeklerin dikenini batırmak için zaman kollayan insanlarla değil, çiçeklerin kokusunu sana her zaman hatırlatan insanlarla karşılaşmamız dileğiyle, sevgiyle kalın.
Büşra Kartal
