Çok öfkeliyim hem de her şeye. İnsanlara, gençlere, aklı başında olup da kullanmayan her canlıya. Bilmem kaç kilometre uzaklıkta çocuklar, insanlar katledilirken kutlama yapıp bu katliama dilsiz şeytan olanlara. Susanlara…
Neymiş, “Kız verip kız almış, bölge satmış, ev satmış, arsa satmış,” falanca filanca. Kardeşim, bırak bunları, bırak. Malı mülkü bırak. İnsan ölüyor, insan. Bak Filistinli, şucu bucu, ırk ayrımı yapmadan, insan diyorum. Senin bedeninde sahip olduğun bütün organları taşıyan canlıya diyorum. Göz göre göre katledilen senin ırkından olan insana diyorum. Konu artık ırktan bağımsız, konu insanlıkla alakalı. Konu, bugün bu kadar insan katledilirken buna sessiz kalan insanlıkla alakalı. Siz şimdi sessiz kalıyorsanız yarın vay halimize. Siz şimdi saçma sapan görüşleri savunup insanlığı göz ardı ediyorsanız vay halimize. İstediğinizi savunabilirsiniz ama bu insanlık suçunu hiç ses etmeden sessiz kalıyorsanız, göz göre göre kadın, çocuk ve insanlar öldürülüyorsa, o zaman vay halimize. Siz gelecek vadetmiyorsanız vay halimize. İnsan olmanın zor olduğu bu devirde insan kalmak da zor. Aklı başında olan her insanoğlu bu katliama dur demeli.
Neymiş, sınıfta ders işliyorlarmış. Neymiş, evinde televizyon izliyormuş. Neymiş, protesto edilen yerlerde trafik yoğunluğu yaşanıyormuş. Geç kalıyormuş işe, geç. Dersi, işi, gücü bırak da her şeyden önce öğrenmemiz gereken bazı konular var. İnsanlık gibi, vicdan gibi.
Bir yazımda bahsetmiştim “yaşayan bilir” diye. Şimdi biz, masum Filistin halkının acısını anlayamayız; ağzımızla kuş tutsak da acılarını, üzüntülerini anlayamayız. Ama bu demek değildir ki biz unutacağız, bu demek değildir ki biz yaşananları yaymayacağız. Biz o ellerimizden düşürmediğimiz telefonlarımızla cihat edeceğiz. Biz dilimizle, nefsimizle cihat edeceğiz. Cihat edeceğiz fikirlerimizle. Cihat edeceğiz düşüncelerimizle. Cihat edeceğiz elimizin ve gücümüzün yettiği her şeyle. Direneceğiz. Direnişimiz mana bulacak. Manamız dava olacak. Öyle bir direneceğiz ki davamız manalı, manamız davalık olacak.
Bu bizim davamız.
Nurmelek Çelik
