Aybüke Öğretmen
Acı, kimi maddelerin tat alma organımızda bıraktığı yakıcı duyum anlamınla geliyor.
Acı, gerçekten böyle mi hissedilir?
Ya da acı, tat alma organımıza bıraktığı yakıcı bir his mi?
İnsanlar arasında acı böylemi nitelendiriliyor?
Bana sorarsanız, hayır, kesinlikle değil.
Farkında mısınız bilmiyorum, ancak acı, biz insanlar arasında çok farklı biçimlerde algılanıp yaşatılıyor.
Acı, günlük hayatta yaşadığımız üzüntülerin, hüzünlerin, dertlerin ve daha sayamadığım binlerce duygu değişimlerini içinde barındıran bir kavram oldu, olmaya da devam edecektir.
Bizler için acı bambaşkadır,
Bizler için acı güçtür, dayanmaktır.
Bir yazımda Elif gibi dimdik durmaktan bahsetmiştim; işte tam olarak bu.
Her şeye rağmen acı, Elif gibi dimdik ayakta durmaktır…
Asıl konumuza gelirsek, geçenlerde sinemaya gittim. Çok merak ettiğim “Aybüke: Öğretmen Oldum Ben ” filmini izlemek istedim. Özellikle izlemek istedin mi, diye soracak olursanız, gerçekten de özellikle izlemek istedim. Hem de günlerdir vizyona girmesini bekleyerek…
Kısaca hayatından bahsedecek olursak, şehit öğretmen Aybüke, öğretmenliğinin ilk baharındaydı…
1994 Çorum, Osmancık doğumlu Şenay Aybüke Yalçın, lisenin ardından Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi Müzik Öğretmenliği Bölümü’nü kazandı ve bu bölümü başarıyla tamamladı. 2016’da Batman’ın Kozluk ilçesine müzik öğretmeni olarak atanmıştı ve aynı zamanda izci lideriydi. Aybüke öğretmen, Batman’ın Kozluk ilçesinde 9 Haziran 2017’de Belediye Başkanı Veysi Işık’ın aracına PKK tarafından düzenlenen saldırıda yaralandı. Öğrencilerin karnelerini dağıttıktan sonra evine giderken saldırıya uğrayarak yaralandı. Hastaneye kaldırıldıktan sonra 23 yaşında hayata gözlerini yumdu. Şehit olmasının ardından Aybüke öğretmenin mezun olduğu üniversitenin orkestra salonuna onun adı verildi ve kemanı buraya bağışlandı. Batman’a ataması gerçekleştiğinde Yalçın, sosyal medya üzerinden “Öğretmen oldum ben” paylaşımı yapmıştı. Şehit olmasının üzerinden tam 6 yıl geçtikten sonra “Aybüke: Öğretmen Oldum Ben” film ismiyle vizyona girdi.
Velhasıl kelam asıl konuma gelmek istiyorum.
Acı demiştik, ben o gün acının en saf halini izledim
Ben o gün acının anlamını öğrendim
Kalbimin acısını adeta kemiklerimde hissettim
Ben o gün öğretmenin kutsallığını öğrendim
Ben o salonda adeta hıçkırık sesleriyle bir acı melodinin ritim bulmuş halini dinledim…
Daha Aybüke öğretmenin binlerce öğrencisi olacaktı.
Kâh kızıp, kâh gülecekti.
Kendisi gibi asil, doğru, vatanına ve milletine aşık bilgili yüzlerce hatta binlerce öğrencisi olacaktı.
İşte “olacaktı” kelimesi adeta beni benden alıyor, boğazımı düğüm düğüm ediyor…
Son sahnede, Aybüke öğretmenin “Beni unutmayın” sesi beynimde yankılanırken, biz gençler olarak onu unutmamak boynumuzun borcu olmalıdır.
Biz gençler, her nefes aldığımız saniye, aziz şehitlerimizin bizler için döktüğü tek bir damla kan kadar asil, doğru, dürüst, ahlaklı, vatansever ve bu vatanı milletiyle ilmek ilmek kendimize, yüreğimize işlemeliyiz.
Tüm şehitlerimizin ruhu şad olsun…
“Beni öldürende yoktur din iman”
Nurmelek Çelik
Mükemmel bir yazı 🖋️
Çok güzel yazmışsın eline sağlık , tebrik edeerim .Başarıların Daim olsun Nurmelek’im 🩷🪽